پاسخ: اينكه واجب است تمامي مسلمانان جهان با هر نوع زبان و مليتي كه دارند نماز را به عربي بخوانند دلايل و حكمت هاي متعددي مي تواند داشته باشد، از جمله اينكه:
غناى زبان عربى
غناى زبان عربى از جهت واژگانى، ساختارى و معنايى - به ويژه در حوزه معارف دينى - به گونه‏اى است كه با ديگر زبان‏ها قابل قياس نيست. بررسى‏هاى انجام شده، نشان مى‏دهد كه برخى از مفاهيم قرآنى، در زبان‏هاى ديگر معادل ندارد. رايج‏ترين آيه قرآن؛ يعنى« بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» به هيچ زبانى ترجمه دقيق نشده است و گويى هيچ مترجمى نمى‏تواند معادل‏هاى دقيق براى برخى از واژه‏هاى به كار رفته در آن بيابد. جالب است بدانيد كه برخى از مترجمين قرآن در مواردى به جاى معادل‏گذارى، خود واژه‏هاى قرآن را به كار مى‏برند و از اين طريق، واژه‏هاى قرآن وارد بسيارى از زبان‏ها (چون فارسى، انگليسى و...) شده است.
به عنوان مثال، مارمادوك پيكتال - يكى از مترجمان نامدار قرآن به زبان انگليسى - هرگز كلمه Godرا به جاى« الله» به كار نبرده است؛ بلكه Allah را استعمال نموده و آن را از جهات متعددى برتر از God مى‏داند.و يا دو کلمه« رحمن ورحيم» اين دو واژه يکي رحمت عامه خداوند را ميرساند که شامل مومن وکافر است وآن«رحمن» است ويکي رحمت خاصه به مومنان را که واژه«رحيم»است.
در فارسي ما دو معادل براي بخشنده نداريم که يکي تعميم را برساند وديگر مخصوص بودن آنرا براي عده اي خاص واگر در ترجمه« رحيم» گفته ميشود مهربان به جهت تنگ بودن قافيه است والا مهربان معادل«رئوف» عربي است ومعادل رحيم نيست. لذا معادل صريحي براي اين دو واژه نداريم وبخشنده و مهربان دو واژه نزديک به لفظ عربي ان هستند ونه مرادف دقيق.
بنابراين فارسى‏سازى نمازو يا هر زبان ديگري نمي تواند در بردارنده تمامي معاني نماز باشد و اين امر مساوى با از دست دادن آثار و فوائد نماز خواهد شد.
مصونيت از تحريف
خواندن نماز به یک صورت معین‌، آن را از دستبرد، تحریف و آمیخته‌شدن به خرافات و مطالب بی‌اساسی که بر اثر مداخلة افراد غیر متخصص‌، هنگام ترجمة آن به زبان‌های دیگر، رخ می‌دهد، نگاه می‌دارد و به این وسیله روح این عبادت اسلامی محفوظتر می‌ماند.
ايجاد روح اتحاد و همدلي در مسلمانان
خواندن نماز به زبان عربی‌، یکی از نشانه‌های جهانی بودن دین اسلام است‌؛ زیرا جمعیتی که در یک صف قرار می‌گیرند و در یک جبهه فعالیت می‌کنند، ناگزیرند، زبان واحدی داشته باشند که به وسیلة آن تفاهم کنند؛ یعنی علاوه بر زبان مادری و محلّی‌، یک زبان عمومی و جهانی هم داشته باشند. ـ نماز خواندن به یک زبان‌، از طرف تمام مسلمانان رمز وحدت و نشانه‌ی یگانگی مسلمانان است‌. و از آنجا که زبان عربی به اعتراف اهل فن‌، یکی از وسیع‌ترین و جامع‌ترین زبان‌های دنیاست‌، این حقیقت روشن‌تر می‌شود که تمام فرق مسلمان می‌توانند آن را به عنوان یک زبان بین‌المللی شناخته و از آن به عنوان تفاهم و همبستگی اسلامی استفاده نمایند.
زبان معارف ديني
زبان عربى نه تنها زبان يك قوم؛ بلكه زبان دين ما است و آشنايى با آن، ما را مستقيما با پيام خدا و سنت قولى پيامبرصلى الله عليه وآله وسلم و ائمه هدى‏عليهم السلام آشنا مى‏سازد. عربى بودن نماز، موجب انس و ارتباط دائمى مسلمانان با زبان دين و كتاب آسمانى مى‏شود و زمينه آشنايى هرچه بهتر و مستقيم‏تر از معارف دينى را فراهم مى‏آورد.
اعجاز گونگی
لطافت و زيبايى و اعجازين بودن سوره‏هاى قرآن، در صورت ترجمه از دست خواهد رفت و زيباترين ترجمه‏هاى بشرى، هرگز جانشين لطافت و زيبايى كلام خداوند و آهنگ دلنشين و دل‏نواز آن نخواهد شد.«مارمادوك پيكتال» - در مقدمه ترجمه انگليسى خود از قرآن - مى‏نويسد:«قرآن را نمى‏توان ترجمه كرد؛ زيرا نغمه و آواى بى‏نظير و آهنگ دلنشين آن، انسان را دگرگون مى‏سازد و او را به خشوع و گريه و يا شور و شوق وا مى‏دارد».
مصونيت فرهنگي
از منظر جامعه‏شناسى زبان، يكى از مهم‏ترين ابزارهاى انتقال و پويايى فرهنگى است. فرهنگ‏پذيرى(Acculturation) و جامعه‏پذيرى(Socialization) در حد بسيار بالايى وامدار زبان مى‏باشد. اگر استعمار جديد(Neo_colonialism) با تمام توان خود در بسط زبان خود مى‏كوشد، از آن روست كه بهترين راه تحميل فرهنگ خود و بيگانه سازى ملت‏ها با هويت خويش، در گرو تغيير زبان و ادبيات است. براى مسلمانان، پيوند دائمى و فزاينده با زبان عربى - كه حاوى فرهنگ، ادبيات و معارف دينى است - يك ضرورت اجتناب‏ناپذير است و بدون آن جامعه اسلامى، با شتاب بيشترى دستخوش استحاله فرهنگى خواهد شد. از اين رو شارع مقدس اسلام از طريق نمازهاى پنجگانه، پيوند با زبان دين را نهادينه و دائمى ساخته تا به اين وسيله انتقال و پويايى فرهنگ اسلامى، در همه نسل‏ها و صيانت آن در برابر تهاجمات فرهنگى بيگانگان، در حد بالايى تضمين شود.وحدت زبان ضامن حفظ و مصونيت اين عبادت بزرگ از تحريف و آميختگي با خرافات است.
گذشته از همه این حکمت ها، خداوند که آفریدگار انسان ها است و انسان را برای تکامل و رسیدن به سعادت آفریده است، نماز را به همین شکل وسیله عروج و ارتقای آدمی قرار داده است که این عروج و پرواز در فضای معنویت و تعبد و بندگی است، بندگی که مولای عارفان علی ( علیه السلام) به آن افتخار می کند:« كَفَى بِي فَخْراً أَنْ أَكُونَ لَكَ عَبْدا» ؛« خدایا! افتخارم همین بس که بنده تو هستم».
البته انسان می تواند در قالب دعا و نیایش با هر زبان که خواسته باشد با پروردگار خویش راز و نیاز داشته پیوند و ارتباط بر قرار نماید. اما نماز، کامل ترین شکل آن است.
در پايان اين نكته را يادآوري مي نمائيم كه دانستن معناى آيات و اذكار نماز باعث بهره‌مندى بيشتر از نماز و توجه به خدا مى‌شود لذا بر هر مسلمان شايسته است نسبت به ياد گيري معناى نماز كه در يك صفحه كتاب خلاصه مى‌شود،اقدام نموده و از آنجا كه اين جملات هر روز چندين نوبت در نمازها تكرار مي شود فراگیری آن ساده و آسان است.