■ با توجه به اين كه ذكر شده انسان فطرتاً عبادت را دوست دارد، چرا ما از عبادتهاى خود لذت نمىبريم؟
پاسخ: گرايش به ذات اقدس اله فطرى است؛ ولى شهوت و غضب نيز به عنوان ابزار كار در نهاد ما وجود دارد. انسان عاقل اين دو را تعديل مىكند نه تعطيل. انسان جاهل شهوت و غضب را امير فطرت مىكند. در اين حال، فطرت اسير و در بين غرائز دفن مىشود؛ و از فطرت مدفون شده كارى ساخته نيست: «لَقَدْ خابَ مَنْ دَسّيها» .
اگر كسى نفس ملهمه را كه به توحيد گرايش دارد دفن كرد، ديگر اثرى از آن ظاهر نمىشود؛ يعنى از عبادت لذت نمىبرد. فطرت شفاف و شكوفا شده، از عبادت لذت مىبرد. اگر بخواهيم از عبادت لذت ببريم، بايد جداً از مال حرام بپرهيزيم.
كسى كه جز حلال نمىخورد و جز به حلال نمىانديشد، حتماً از عبادت لذت مىبرد. چنان كه انسان گرفتار سرماخوردگى و گرفتگى بينى از بوى خوش لذت نمىبرد و چشم ضعيف و كم نور لذت مشاهده مناظر زيبا را در نمىيابد، انسان گنهكار نيز از عبادت لذت نمىبرد. فطرت شفاف و شكوفا شده از عبادت لذت مىبرد.
■ عوامل سلب توفيق نماز جماعت چيست؟
سلب توفيق شرکت درنماز جماعت مي تواند معلول عواملي باشد که فهرست وار به آن اشاره مي نمائيم:
- نداشتن برنامه مناسب دراز مدت و برنامه ريزي نا درست و ناقص براي امور جاري و روزانه
-عدم آگاهي از آثار و برکات و ثواب هاي نماز جماعت
- عدم آگاهي از پيامدها ...
■ چگونه با نماز و عبادت، تکبر ما را نگیرد؟
هر چه انسان پاکی و سبّوح بودن خدا را بهتر درک کند، آنچه [از پاکی] در خودش می بیند، در مقایسه با او کم می بیند و کم می شمارد.
نه اینکه فرض کند کم است؛ بلکه واقعاً احساس می کند که برای او کم است.
چرا؟ چون با کس دیگری مقایسه می کند.
[امیرالمؤ ...
