پاسخ: درباره کمک به زلزله زدگان و تماشای خورشید گرفتگی باید به امور ذیل توجه نمود:
1- به طور معمول خورشید گرفتگی و ماه گرفتگی مدتی طول می کشد لذا می توان نماز آیات را خواند و از فرصت نگاه به حوادث و پدیده های طبیعی نیز با رعایت شرایط ایمنی بهره مند شد.
2- مهم‏ترين وظيفه و اقدام امدادگران و نهادهاى مسؤول ايجاد احساس آرامش و امنيت است، با توجه به خدا و اين كه همه اين‏ها نشانه‏هاى قدرت و عظمت اوست و بايد به او استغاثه نمود همه اضطراب‏ها و دلهره‏ها برطرف شده، بهترين وضعيت روانى براى تصميم‏گيرى امدادگران (هم از حيث روحى خودشان و هم از اين كه مردم دچار اضطراب و ناامنى نيستند از اين جهت خيال آنها آسوده مى‏باشد) مهيا خواهد شد.
3- تمامى زلزله‏ها، خرابى‏هاى سنگين و بنيان‏كن، به بار نمى‏آورند و برخى از آنها، جز خسارت‏هاى مالى غيرقابل توجه، چيزى را در پى ندارند. ازاين‏رو خواندن نماز آيات، در اين فرض، هرگز مخالف عقل و درايت به نظر نمى‏رسد.
البته به اتفاق نظر علماء در تلاقی نماز آیات با واجبی مهم تر، نماز آیات به تأخیر می افتد.
4- نماز آيات را مى‏توان در دو دقيقه نيز خواند چون مى‏توان يك سوره كامل را پنج قسمت تقسيم كرد و با هر ركوعى يكى از آنها را خواند. يعنى نماز آيات را به دو شكل مى‏توان انجام داد (تفصيل بحث را در رساله‏هاى توضيح‏المسايل جستجو كنيد).
سادسا، اگر چنين شد كه زلزله بسيار شديد بود به طورى كه خسارت‏هاى مالى و جانى زيادى را برآورد و يارى به ديگران نيز ممكن بوده و باعث بروز خطرات بيشترى نشود، در چنين شرايطى نه تنها فوريت نماز آيات مطرح نيست، بلكه آنچه واجب است، نجات جان خود و دستگيرى از مسلمين و سپس به جا آوردن نماز آيات است.
زيرا احكام مذكور در حالت اختيار است. ازاين‏رو در صورتى كه انسان به انجام كارى مضطر شده باشد و يا چيزى كه عقلًا و شرعا مهمتر از آن واجب است پيش آمده باشد لازم است تا واجب را به وقت مناسب‏ترى واگذاشته و درعمل بدانچه كه اضطرارى است و يا مهمتر است بكوشد و گناهى مرتكب نشده است«فمن اضطر غير باغ ولا عاد فلا اثم عليه»
به طور مثال، در منابع فقهى آمده است كه اگر انسانى در هنگام گرسنگى، در حالت اضطرار قرار گرفت و مجبور شد تا از غذاهاى حرام كه واجب‏الاجتناب هستند، بخورد ولى نخورده و امساك كند كار صحيحى انجام نداده»
اين مسأله براساس قاعده«الاهم فالاهم» كه يك اصل پذيرفته شده شرعى و عقلى است، بنا گذاشته شده است. نمونه آن در ميان واجبات تزاحم كار مهمتر مثل حفظ جان مؤمن با نمازهاى يوميه است، مثلًا نمازگزار شخصى را كه دچار تصادفى شده و يا در حال غرق شدن است، مى‏بيند او بايد نماز را رها كرده و به يارى صدمه ديده و غريق بپردازد. هر چند كه اقامه نماز واجب است ولى چون كارى مهمتر از آن پيش آمده علماء به ترك واجب مهم و عمل به پيشامد اهم توصيه مى‏كنند و از همين رو است كه در نامه‏اى از امام رضا (ع) به على ابن الفضل الواسطى آمده است كه مى‏توان نماز آيات را سواره نيز خواند.
نتيجه اين كه اگر خواندن نماز آيات، چه در حال زلزله و چه غير آن موجب عسر و حرج و يا ضرر مهم مالى و جانى، به انسان و يا فردى ديگر شود؟ لازم است كه آن را ترك كرده و پس از انتفاى ضرر، قضاى آن را به جا بياوريم. زيرا در دين اسلام كه آيين زندگى سالم، عاقلانه و با رفاه و آسايش است عسر و حرج و يا ضرر و ضرار نفى شده‏اند.