■ آیا کسی که نماز را ترك كند کافر است؟
پاسخ: روايات متعددي نقل شده است كه تارك نماز كافر است.
رسول خدا - صلي الله عليه وآله – فرموده اند:« مَنْ تَرَكَ صَلَاتَهُ مُتَعَمِّداً فقد كفر» ؛« هركس عمدا نمازش را ترك كند، كفر ورزيده است.» و در روايت ديگري كه از امام صادق - عليه السلام – نقل شده ايشان بيان داشته اند:« َ إِنَّ تَارِكَ الصَّلَاةِ كَافِر» ؛« همانا ترك كننده نماز واجب، كافر است.»
البته باید دانست كفر در فرهنگ قرآن كريم و روايات معصومين ( عليهم السلام )به پنج معنا آمده است:
1- كسي كه اعتقاد به خدا و رسول و معاد ندارد مانند مشرکان.
2- كسي كه حق را مي پوشاند.
3- كفر نعمت ( كفران نعمت )
4- كفر به معناي ترك دستور خداوند و مخالفت كردن با او.
5- كفر به معناي برائت و بيزاري جستن
مرحوم مجلسي بزرگ (ره ) مي فرمايد:« كفر» در روايات نماز به معناي چهارم - يعني ترك دستور خداوند و مخالفت با اوست - مي باشد و بقيه گناهان نيز كفر است؛ ولي نماز شديدتر است.
به عبارت دیگر دو نوع کفر مطرح است؛ یکی کفر اعتقادی و دیگری کفر عملی. با این تفاوت که در شرک و کفر اعتقادی، کافر به طور کلی از دایره دین الهی و مسلمانی خارج است و از نظر فقهی نجس می باشد اما در کفر عملی، برخی رفتارهای او مانند مشرکان است مثل ترک کنندگان نماز که رفتار او شبیه کافران است. اما اعتقاد به خدا دارد در نتیجه مشرک و نجس نیست. به همین جهت، از لحاظ فقهي« كافر، كسى است خدا را منكر شود يا براى خدا شريك قرار دهد يا پيغمبرىِ حضرت خاتمالأنبياء محمدبنعبدالله(صلى الله عليه وآله) را قبول نداشته باشد. همچنين اگر در يكى از اينها شك داشته باشد و نيز كسى كه ضرورى دين، يعنى چيزى را كه مثل نماز و روزه، مسلمانان جزء دين اسلام مىدانند، منكر شود كافر و نجس است، البته اگر چنانچه بداند آن چيز ضرورى دين است و انكار آن چيز به انكار خدا يا توحيد يا نبوّت برگردد، نجس است و اگر نداند، احتياطاً بايد از او اجتناب كرد....»
با توجه به آنچه آمد در مورد كفر كسي كه نماز را ترك نموده بايد گفت: ترك نماز چند قسم است:
1. ترك نماز به طور كلي از روي انكاردین؛ بطوری که معتقد به خدا نیست و با لجاجت می گوید: اگر چه خدا گفته اما من انجام نمی دهم! در این صورت منکر ضروری دین شده و کافر است و از لحاظ فقهي نيز محكوم به نجاست مي باشد و چنين فردي به عذاب ابدي دچار مي گردد.
2- ترك نماز به دليل مسامحه كاري و كم اعتنايي به امور اخروي و اشتغال به سرگرمي هاي دنيوي. اين قسم از ترك نماز موجب فسق است و گناه كبيره شمرده مي شود اما چنين فردي مسلمان مي باشد و از لحاظ فقهي نيز حكم به طهارت چنين فردي مي شود.
3. ترك نماز در برخي اوقات: فردي در اثر ضعف ايمان و كم اعتنايي به امر آخرت گاهي نماز مي خواند و گاهي ترك مي كند و يا در اثر اهميت ندادن به اوقات نماز، گاهي آن را در وقتش ترك مي كند به خيال آن كه در خارج وقت آن را قضا كند.
اين قسم سوم هر چند مانند دو قسم قبل نيست ولي چنين فردي از ضايع كنندگان نماز و سبك شمارندگان آن است و در روايات آمده است كه چنين كسي مشمول شفاعت اهل بيت(ع) قرار نمي گيرد و به شفاعت محمد و آل محمد(ع) نائل نمي گردد هر چند تارك الصلاه شمرده نمي شود و از سبك شمرندگان نماز به حساب مي آيند.
■ احكام نماز جماعت:
اگر امام جماعت يكى از نمازهاى يوميّه را مىخواند، هر كدام از نمازهاى يوميّه را مىتوان به او اقتدا كرد، بنا بر اين اگر امام، نماز عصر را مىخواند، مأموم مىتواند، نماز ظهر را به او اقتدا كند، و اگر مأموم پس از آنكه نماز ظهر را خواند، جماعت برپا شود ...
■ آیا این واقعا حقیقت دارد که نماز غیبت کننده تا40روز قبول نیست؟ یا اینجور روایات صرفا برای بیان بزرگی گناه غیبت گفته شدهاند و در اصل نماز ها و عبادات پذیرفته میشوند اما تنها اثرآنها کم است؟اصلا آیا صحت چنین روایاتی با عدالت خدا همخوانی دارند؟
با سلام
بله نماز غیبت کننده تا چهل روز قبول نیست
نکته اول؛ غیبت کننده می تواند حلالیت بطلبد و با پذیرش عذر توسط غیبت شونده، و پشیمانی غیبت کننده این گناه و آثارش هم برداشته می شود.
نکته دوم؛ قبول نبودن با باطل بودن متفاوت است، یعنی همان که اثر ...
■ این که شخصی در زمان حیات دنیوی خویش نماز نخواند و بگوید پول می دهم برایم بخوانند با کسی که خود نمازهایش را خوانده چه تفاوتی دارد؟ و آیا اصلاً چنین تفکری صحیح است؟
همان گونه که می دانید، نماز علاوه بر آن که یک تکلیف است، اما دارای آثار و برکات معنوی و مادی در زندگی است که ممکن است شخص پولدار بعد از مرگش وارثان بتوانند با نماز استیجاری از عذاب اخروی او کم کنند، اما به طور قطع این شخص از فیوضات و برکات دنیوی و در ...
