■ اگر شرط قبولی کارهای خوب، قبول شدن نماز است، آیا کارهای خوب بی‌نماز، فایده‌ای دارد؟
پاسخ: در روایتی پیامبر اکرم فرمودند:
«اول چیزی که در قیامت مورد بازرسی قرار می گیرد نماز است، اگر قبول شد، بقیه عبادات مورد قبول واقع می شوند و اگر ردّ شد بقیه اعمال هم مردود می شوند. 1 »
بحارالانوار ج۷۲ص۲۴۲باب۶۶
البته این حدیث نیاز به توضیح دارد و آن اینکه:
اگر کسی فکر کند که چون من نماز نمی‌خوانم دیگر هر کار خیری بکنم فایده‌ای ندارد و دیگر سراغ کارهای خوب نرود، برداشت نادرستی از این روایت کرده است.
این تفکر مثل این است که کسی از این روایت که "غیبت بدتر از زناست" نتیجه بگیرد که بهتر است به جای غیبت‌کردن برود دنبال زنا!
باید توجه داشت پاداش خداوند به افراد بر اساس دو چیز است: ایمان و عمل_صالح؛ پس کسی که ایمان دارد ولی عمل صالحی ندارد از کسی که نه ایمان دارد و نه عمل صالح، بهتر و بالاتر است و خداوند در مقابل ایمانش به او پاداش میدهد و همچنین کسی که ایمان ندارد ولی عمل صالح دارد، باز بهتر است از کسی که نه ایمان دارد و نه عمل صالح. پس هر کسی به اندازۀ ایمان یا عمل صالحش از رحمت و بخشش خداوند بهره خواهد برد؛ هر چند بهترین وضعیت برای انسانی هست که هم ایمان داشته باشد و هم عمل صالح.
نکتۀ دیگر اینکه میان قبول کردن خداوند و پاداش دادن تفاوت وجود دارد؛ چه بسا خداوند به فردی به خاطر عملی پاداش دنیوی و اخروی بدهد؛ ولی آن را قبول نکرده باشد
برای مثال خداوند عبادتهای ابلیس را نپذیرفت؛ ولی پاداش عبادتهای او را به خواست خودش طول عمر در دنیا قرار داد.
قبول کردن و پذیرش الهی آن است که هم پاداش دنیوی بدهد و هم پاداش اخروی. آری شیطان پاداش دنیوی از خدا میگیرد؛ ولی همین نعمت میتواند برای او مضر باشد چنانکه هست.
کسی که نماز نخوانده اعمال خیر دیگرش هم مورد قبول حق قرار نمی‌گیرند؛ ولی نه اینکه دیگر هیچ پاداشی به او تعلق نمی‌گیرد.
■ آیا خدا به عبادات ما نیاز دارد که فرمان داده نماز بخوانیم و رو به کعبه بایستیم؟
پاسخ : اگر همه مردم رو به خورشید خانه بسازند چیزی به خورشید اضافه نمیشود و اگر همه مردم پشت به خورشید خانه بسازند، چیزی از خورشید کم نمیشود.
خورشید نیازی به مردم ندارد که رو به او کنند، این مردم هستند که برای دریافت نور و گرما باید خانههای خود را رو ...
■ چه راهکارهایی پیشنهاد می‌کنید تا انسان بتواند برای نماز صبح بیدار شود و نمازش قضا نشود؟
1. از آن‌جا که نماز در حقیقت فرصتی است تا انسان با خدای خویش صحبت کند، و این توفیقی است که از جانب حضرت دوست، نصیب بندگانش می‌شود تا بتوانند در طول شبانه روز دقایقی را با معبود خویش به مناجات بپردازند؛[1] لذا درخواست پیامبران و اولیای الهی از خداوند ...
